07 Αυγούστου 2017

«Ώρα ΔΕΣΦΑ» σήμερα με πλούσια ονοματολογία

Του Γιώργου Φιντικάκη

Τις δεκαεπτά είχαν φθάσει οι εταιρείες που είχαν εμφανισθεί στον προηγούμενο διαγωνισμό, εκείνον του Μαρτίου του 2012, κατά την εκδήλωση ενδιαφέροντος για τον όμιλο ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ. Δώδεκα φάκελοι αφορούσαν την ΔΕΠΑ, μόνη της ή πακέτο με τον ΔΕΣΦΑ, και πέντε εστίαζαν αποκλειστικά και μόνο στον διαχειριστή του ελληνικού συστήματος φυσικού αερίου.


Τελικά, όταν τον Ιούλιο του 2013 ήρθε η ώρα της αλήθειας, το "πληθωρικό" αυτό ενδιαφέρον κατέληξε σε μια και μόνο δεσμευτική προσφορά, εκείνη της Socar. Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Τον Δεκέμβριο 2016 ο διαγωνισμός ναυάγησε οριστικά, στη συνέχεια η κυβέρνηση περιπλανήθηκε για μήνες σε ανεφάρμοστες λύσεις, όπως η συνέχιση του αρχικού διαγωνισμού και η διατήρηση του 51% από το Δημόσιο, για να καταλήξει τελικά εκεί απ' όπου ξεκίνησε, δηλαδή στην πώληση του 66% του ΔΕΣΦΑ. Ο νέος διαγωνισμός προκηρύχθηκε στα τέλη Ιουνίου, και έπειτα από μια 15νθήμερη παράταση που δόθηκε, σήμερα εκπνέει η προθεσμία εκδήλωσης ενδιαφέροντος.

Τα όσα συνέβησαν πριν από πεντέμισι χρόνια, και η αισιοδοξία που είχε δημιουργήσει ο διψήφιος αριθμός μνηστήρων στην τότε κυβέρνηση και ηγεσία του ΤΑΙΠΕΔ, δεν αναφέρονται τυχαία.

Ναι μεν σήμερα πρόκειται να πάρουμε μια γεύση για το βαθμό ενδιαφέροντος σχετικά με το ΔΕΣΦΑ, αλλά αυτό θα είναι κάτι απολύτως ενδεικτικό, όπως έδειξε και η εμπειρία του 2012. Στην φάση της εκδήλωσης ενδιαφέροντος ενός διαγωνισμού, οι πάντες μπορούν να δώσουν το παρών τους. Αφενός επειδή η διαδικασία δεν κοστίζει τίποτα, αφετέρου επειδή έτσι αποκτούν την δυνατότητα να επισκεφθούν στην πορεία το "data room" του ΔΕΣΦΑ, όταν και όποτε αυτό ανοίξει, και να αποκτήσουν πρόσβαση σε χρήσιμες πληροφορίες για την εταιρεία, ακόμη και για λόγους ανταγωνισμού.

Συνεπώς, όσο μεγάλο και αν αποδειχθεί το σημερινό ενδιαφέρον, πρέπει κανείς να κρατά μικρό καλάθι, καθώς ασφαλή συμπεράσματα για την πορεία του διαγωνισμού θα βγουν αρκετά αργότερα.

Στο δια ταύτα τώρα, τα σενάρια για τους πιθανούς μνηστήρες είναι πάνω-κάτω γνωστά. Πολλά τα ονόματα που έχουν ακουστεί, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζουν αυτά της ιταλικής Snam, της βελγικής Fluxys, της ισπανικής Enagas, και της ολλανδικής Gasunie. Το γεγονός ότι οι τρεις πρώτοι αποτελούν και μέτοχοι του διαδριατικού αγωγού TAP (με ποσοστά 20%, 19% και 16% αντίστοιχα), λέει πολλά για τις συνέργειες που δημιουργεί το ελληνικό σύστημα φυσικού αερίου με την ολοκλήρωση και λειτουργία του αγωγού, καθώς και τα διασυνδετήρια έργα γύρω από αυτόν. Από την ονοματολογία δεν πρέπει κανείς να παραλείψει την γαλλική GRTgas, και την ρουμανική Transgaz, ενώ τελευταίως ακούστηκε και το όνομα κάποιου ελληνοαμερικάνου επενδυτή, που εξαιτίας του δικού του αιτήματος να προετοιμάσει το φάκελό του, δόθηκε από το ΤΑΙΠΕΔ και η παράταση στην προθεσμία εκδήλωσης ενδιαφέροντος, η οποία και εκπνέει σήμερα.


Κλειδί η τιμολόγηση

Σε επίπεδο πάντως επίσημων τοποθετήσεων, υπάρχουν μόνο οι πρόσφατες δηλώσεις του διευθύνοντος συμβούλου της Snam, Μάρκο Αλβερά, ο οποίος και είχε εκτιμήσει ότι ο ανταγωνισμός μεταξύ των ενδιαφερομένων θα είναι έντονος, με πόλο έλξης για τους υποψήφιους μνηστήρες την στρατηγική θέση της Ελλάδας.

Αν πρέπει να κρατήσουμε κάτι από τις δηλώσεις Αλβερά, αυτό είναι ότι η οικονομική θέση του ΔΕΣΦΑ, σε συνδυασμό με τις προοπτικές δημιουργίας νέων αγωγών και υποδομών αερίου στην ΝΑ Ευρώπη, καθιστούν ασφαλώς την εταιρεία ελκυστική. Ωστόσο όπως είχε πει και ο ίδιος, τα πάντα θα εξαρτηθούν από το θεσμικό πλαίσιο, δηλαδή την επικείμενη αναθεώρηση του κανονισμού τιμολόγησης που αναμένεται το Σεπτέμβριο.

"Η ελληνική κυβέρνηση είναι μεταξύ των πωλητών, οι οποίοι και πρέπει να καθορίσουν ένα σταθερό κανονισμό προτού κατατεθεί η οποιαδήποτε προσφορά από τα ενδιαφερόμενα μέρη. Όχι μόνο λοιπόν δεν θέλουμε να μιλήσουμε για τις λεπτομέρειες του διαγωνισμού, αλλά και αυτή τη στιγμή είναι πρόωρο να μιλάμε για ενδιαφέρον, ιδιαίτερα όταν δεν γνωρίζουμε ποιο θα είναι το ρυθμιστικό πλαίσιο", είχε τονίσει με νόημα ο Αλβερά.

Κάποιοι ίσως το ξεχνούν, ωστόσο το ναυάγιο της πώλησης του ΔΕΣΦΑ στη Socar είχε προκληθεί με αφορμή τις αλλαγές στον κανονισμό τιμολόγησης της εταιρείας. Η Snam γνωρίζει πολύ καλά όλο το παρασκήνιο εκείνης της υπόθεσης καθώς συμμετείχε ενεργά στις διαβουλεύσεις έχοντας υπογράψει μνημόνιο συνεργασίας με τους Αζέρους, προκειμένου να αποκτήσει μερίδιο τουλάχιστον 17% από το συνολικό μερίδιο 66% της Socar. Το ποσοστό της τελευταίας στον ΔΕΣΦΑ όφειλε να πέσει στο 49%, έπειτα από εντολή της Κομισιόν, προκειμένου να εγκρίνει την μεταβίβαση ευρωπαικής εταιρείας δικτύων σε παίκτη εκτός ΕΕ, που τύγχανε να είναι και παραγωγός αερίου.

Όσο για τα υπόλοιπα ονόματα, όλο το προηγούμενο διάστημα υπήρχε διάχυτη η αίσθηση ότι η βελγική Fluxys θα κατέβει στο νέο διαγωνισμό από κοινού με την ολλανδική Gasunie, με τις δυο πλευρές να έχουν δεδομένα έντονο ενδιαφέρον για το ΔΕΣΦΑ. Όμως, πηγές από το Βέλγιο δεν αποκλείουν τελικά ο συμπαίκτης των Βέλγων να είναι η ισπανική Enagas, που άλλωστε έχει ήδη κάνει τις δικές της κινήσεις ενόψει του διαγωνισμού.

Το σενάριο αυτό "πατάει" πάνω σε δυο δεδομένα. Το πρώτο είναι ότι Fluxys και Enagas έχουν συνεργαστεί ξανά σε ανάλογη περίπτωση, και μάλιστα με επιτυχία, όταν και απέκτησαν από κοινού τον αντίστοιχο "ΔΕΣΦΑ" της Σουηδίας. Το δεύτερο είναι ότι, όπως εξάλλου έχει επιβεβαιωθεί από πηγές της Fluxys, η βελγική εταιρεία μοιάζει αποφασισμένη να τροποποιήσει την τακτική της σε σχέση με την προηγούμενη, ανεπιτυχή απόπειρά της για την απόκτηση μεριδίου στο ΔΕΣΦΑ. Τότε, η Fluxys είχε κινηθεί από κοινού με τις Publigaz και SFPI, ενώ Καναδοί χρηματοδότες είχαν εμφανιστεί διστακτικοί λόγω του επενδυτικού ρίσκου που συνεπάγονταν η εμπλοκή στην ελληνική αγορά. Πλέον η Fluxys φαίνεται ότι επανέρχεται, με νέα τακτική, και ανεξάρτητα των κινήσεων που θα επιλέξει η εταιρεία, ποτέ μέχρι σήμερα δεν έκρυψε το ενδιαφέρον της για τον ΔΕΣΦΑ.

http://www.liberal.gr/arthro/157754/oikonomia/epicheiriseis/-isonora-desfasin-simera-me-plousia-onomatologia.html