Του Γιάννη ΣιδέρηToo good, too late, που θα έλεγε και ο... πρωθυπουργός!
Το σύνθημα της νέας γραμμής για να εμπλέξει την αντιπολίτευση - και κυρίως την κεντροαριστερά πτέρυγά της - σε κατάσταση πολιτικής ομηρείας, το έδωσε ο υπουργός Νίκος Παππάς, και άρχισαν να το αναπαράγουν δημοσιολόγοι και δημοσιολογούντες, προσηνείς και ευπειθείς προς τον ΣΥΡΙΖΑ.
Απηύθηνε από ραδιοφώνου ανοιχτή πρόσκληση προς την αντιπολίτευση για τη διαμόρφωση εθνικής θέσης για το χρέος, λέγοντας:«Νομίζω ότι η συνεννόηση και ο συντονισμός των δυνάμεων(…) είναι κάτι το απαραίτητο. Θωρώ ότι όλα τα κόμματα οφείλουν, βάζοντας λίγο νερό στο κρασί της οξείας αντιπολιτευτικής τους τακτικής, να συντονίσουν τις δυνάμεις τους, ούτως ώστε να υπάρχει μια καθαρή εθνική θέση για το χρέος».
Η χρονική στιγμή δεν είναι τυχαία. Μετά το «too good to be true», αφού τα πράγματα στο Eurogroup έγιναν «too bad», η κυβέρνηση προσπαθεί να διαμοιράσει το κόστος της ήττας στο υπόλοιπο πολιτικό σύστημα. Όσο νόμιζε ότι τα πράγματα πήγαιναν «too good», κρατούσε για τον εαυτό της την δόξα, και της εξ αυτής πολιτική μακροημέρευση – κατά το παλαιόθεν γνωστό, ότι η ήττα έχει πολλούς πατεράδες, η νίκη έναν.
Η αντιπολίτευση, και δη της Κεντροαριστεράς, στρατεύτηκε την Ανοιξη του 15, κατά τη διάρκεια - και υπέρ - της σκιτζίδικης «διαπραγμάτευσης» του Γιάνη, και εις ανταπόδωσιν διασύρθηκε από δημοσιογραφικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ και από τα φερέφωνά του στο διαδίκτυο, που υποστήριζαν ότι έσπευσαν στους «αδελφούς τους» στις Βρυξέλλες να τορπιλίσουν την συμφωνία και την κυβέρνηση. Προδότες τους ανέβαζαν, Εφιάλτες τους κατέβαζαν.
Είναι άξιο θαυμασμού να επανέρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ, υπέρ εθνικής γραμμής, το κόμμα του «όχι σε όλα», της δομικής αντιπολίτευσης, που στη Βουλή δεν ψήφιζε ούτε αυτά στα οποία συμφωνούσε, όπως ας πούμε το επίδομα αλληλεγγύης. Το κόμμα που απέρριψε την εθνική ομάδα διαπραγμάτευσης, το κόμμα που αλυχτούσε περί προδοτών, Τσολάκογλου, Γερμανοτσολιάδων, υποταγμένων - όχι αυτά δεν θα ξεχαστούν. Ο διαχωρισμός του μίσους σε προδότες και πατριώτες, από τους κατ’ εξοχήν ενθομηδενιστές του ΣΥΡΙΖΑ (λάθος αποκαλούνται «εθνολαϊκιστές», αυτό είναι χαρακτηριστικό των ΑΝΕΛ), θα συνοδεύει ως στίγμα τη πορεία αυτού του τμήματος της «Αριστεράς».
(όπως λόγω συγκυρίας της επίθεσης στον Λ. Παπαδήμου, το διαδίκτυο μας θύμισε και κάποιες δηλώσεις επί του προσώπου του, χωρίς βέβαια να αποδίδουμε σε αυτά την επίθεση. Απλή μνεία στο κλίμα της εποχής κάνουμε με εμβληματικούς χαρακτηρισμούς, όπως εκείνη του ανθρώπου του… Πολιτισμού και τότε βουλευτή Παύλου Χαικάλη «Πούστη Προδότη Παπαδήμο», της Αυγής «Για την 38η επέτειο του Πολυτεχνείου: Η κυβέρνηση Παπαδήμου είναι πολιτική χούντα», του Πάνου Καμμένου «Χούντα Παπαδήμου Όχι», και άλλες πλήρεις πολιτικού ήθους και ευθυκρισίας».
Η Κεντροαριστερά εύκολα προφέρεται ως θύμα, είτε επειδή όντως πιστεύει στις αρχές της συναίνεσης, είτε επειδή πρέπει να δείξει για το θεαθήναι, ότι συμμορφώνεται με αυτές. Η Φώφη Γεννηματά χθες έστειλε επιστολή προς τους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές, κατά την οποία τους παρακαλεί να αναλάβουν πρωτοβουλία για προσωπικές επαφές με όσους μπορούν να επηρεάσουν, να ζητήσουν την ενεργοποίηση του Προέδρου του Ευρωκοινοβουλίου και την άμεση διεξαγωγή σχετικής συζήτησης.
Ούτως ή άλλως αλυσιτελή μέτρα, όπως και αυτά που επεδίωκε τόσο καιρό ο ΣΥΡΙΖΑ. Το θέμα του κουρέματος δεν ανήκει στην δικαιοδοσία του Ευρωκοινοβουλίου, ούτε καν του Eurogroup. Ανήκει στην αρμοδιότητα των κρατικών κοινοβουλίων, οι λαοί των οποίων μας δάνεισαν. Το διευκρίνισε ο Ιρλανδός Michael Noonan, υπουργός Οικονομικών χώρας που μπήκε και αυτή σε μνημόνιο, δεν ζήτησε κούρεμα, δεν ανέστησε κανέναν εμφύλιο, και τώρα τρέχει με ανάπτυξη 5,5%.
Χθες, με την αποκάλυψη των πρακτικών του Eurogroup, αποδείχτηκε ότι η τραγική καθυστέρηση δεν εξυπηρετούσε τις ανάγκες της χώρας, αλλά την ανάγκη να μη στραπατσαριστεί το «ηρωικό» αφήγημα αντίστασης που είχε φιλοτεχνήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. «Εάν υπέγραφα αυτό τώρα, θα δημιουργούσα τεράστια πολιτική κρίση στην Ελλάδα» είπε ο κ. Τσακαλώτος – εννοούσε κρίση εσωτερική της κυβέρνησης και της αξιοπιστίας της.
Αυτή τη φορά ο ΣΥΡΙΖΑ μάλλον θα μείνει μόνος, με τα επίχειρα της ανερμάτιστης πολιτικής του.
http://www.liberal.gr/arthro/140456/politiki/2017/epicheirisi-omirias-tis-antipoliteusis.html