13 Ιανουαρίου 2015

Το μεγάλο παραμύθι με το ΧΡΕΟΣ

Χρήστος Κώνστας

Eσείς αν είχατε την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας τι θα επιλέγατε;

  1. Να διαγραφούν αμέσως 100 δις Ευρώ από το ελληνικό δημόσιο Χρέος.
  2. Να επενδυθούν αμέσως 30 δις Ευρώ στην πραγματική οικονομία, στις υποδομές, ώστε -μ’ έναν συντηρητικό πολλαπλασιαστή 3- να προστεθούν 90 δις Ευρώ στο ΑΕΠ της χώρας (σήμερα είναι 180 δις Ευρώ), να δημιουργηθούν αντίστοιχα νέες θέσεις εργασίας, ανάπτυξη και φορολογικά έσοδα.


Η Ελλάδα –αντίθετα με τις βλακείες που εκστομίζουν καθημερινά οι υποψήφιοι σωτήρες στην προεκλογική οχλαγωγία- δεν έχει σήμερα πρόβλημα χρέους. Η Ελλάδα έχει πρόβλημα Ανάπτυξης πάνω σε υγιείς βάσεις. Η Ελλάδα έχει πρόβλημα Δημόσιας Διοίκησης και αντιπαραγωγικής, μη ανταγωνιστικής Οικονομίας.

Το πρόβλημα της χώρας δεν είναι τα 6 δις Ευρώ το χρόνο που πρέπει να πληρώσει σε τοκοχρεολύσια.
Το 1,5 εκατομμύριο των ανέργων, οι επιχειρήσεις που φυτοζωούν χωρίς χρηματοδότηση, αγορές και πελάτες, η διαφθορά στη διοίκηση και τις κρατικές υπηρεσίες, αυτά είναι τα πραγματικά προβλήματα της χώρας.
Δεν υπάρχει χώρα στον πλανήτη που θα μπορούσε σήμερα να αποπληρώσει το σύνολο του δημοσίου χρέους της. Τα Χρέη δεν αποπληρώνονται. Εξυπηρετούνται.

Το κόστος εξυπηρέτησης του Χρέους εξαρτάται από την αξιοπιστία της χώρας και το ρυθμό οικονομικής της ανάπτυξης. Εφόσον το επιτόκιο που πληρώνει η χώρα είναι μικρότερο από τον ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας της, το χρέος «σβήνει», «πληθωρίζεται» και μειώνεται με την πάροδο του χρόνου.

Η Ελλάδα σήμερα πληρώνει το 4% του Εθνικού της Πλούτου για να εξυπηρετεί το Χρέος της. Αν ήταν νοικοκυριό η Ελλάδα, με ετήσιο εισόδημα 20.000 Ευρώ, θα έπρεπε να πληρώνει 800 Ευρώ το χρόνο, δηλαδή 67 Ευρώ το μήνα για να εξυπηρετεί όλα της χρέη…

Αυτό λοιπόν που πρέπει να επιτύχει η Ελλάδα στις διαπραγματεύσεις με τους εταίρους της δεν είναι το «κούρεμα» του Χρέους της. Αυτό που πρέπει να διεκδικεί είναι:

  1. Σταθερά, χαμηλά επιτόκια στο διακρατικό χρέος για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, αν είναι δυνατό για τα επόμενα 30 χρόνια.
  2. Άμεσες -κατά προτεραιότητα- επενδύσεις στις υποδομές και την πραγματική οικονομία της χώρας είτε από τα υφιστάμενα κοινοτικά κονδύλια είτε από το περιβόητο “πακέτο Γιούγκερ”, το «Ταμείο Στρατηγικών Επενδύσεων» των 315 δις Ευρώ είτε με προσέλκυση σημαντικών ιδιωτικών επενδύσεων.     Με δεδομένο ότι το κόστος εξυπηρέτησής του Ελληνικού Χρέους είναι 4% του ΑΕΠ, δηλαδή παρόμοιο με των ΗΠΑ, εφόσον η οικονομία αναπτύσσεται με ρυθμό 3% ετησίως και παράγει πρωτογενές πλεόνασμα το 4,1% του ΑΕΠ, το ελληνικό δημόσιο χρέος θα μειωθεί κατά 40 ποσοστιαίες μονάδες μέσα στα επόμενα 5 χρόνια.

Οι χώρες δεν αναπτύσσονται στρατηγικές επαίτη και επαγγελματία κακοπληρωτή. Οι χώρες έχουν ανάγκη από επενδύσεις που αποδεικνύουν έμπρακτα την εμπιστοσύνη που απολαμβάνουν, δημιουργούν υγιείς θέσεις εργασίας, σταθερά φορολογικά έσοδα και κοινωνικές παροχές που διαρκούν και πιάνουν τόπο, χωρίς να επιβαρύνουν την κοινωνία.

http://www.paraskhnio.gr/to-megalo-paramythi-me-to-xreos/